à la piscine....
Door: Mandy
Blijf op de hoogte en volg Mandy
18 April 2014 | Frankrijk, Perpignan
Trés terrible. Dat kan ik alleen maar zeggen over deze dag. Don't get me wrong; het is nog steeds leuk. Maar wat er vandaag toch is gebeurd, nou zeg, gebeurd alleen mij..........
De dag begon moeizaam, ik was moe en na een '' are you okay? '' van een jongen van een Engels bedrijf wist ik ook zeker; ja ik ben héél moe. Maar hé, ik moest toch werken, wat ook mijn antwoord tegen hem was. De eerste gasten kwamen vandaag per slotte toch, dus alles moest perfect zijn.
Na het slepen, duwen, trekken en schrobben van al het buiten meubilair had ik eindelijk pauze. Het eten en drinken deed me goed. Vol energie kon ik weer verder. nou ja dat klinkt best wel weer overdreven, ik had gewoon weer genoeg energie om door te gaan.
Ik wist dat de eerste gasten tussen 4 en 8 zouden komen. Maar, één van de twee families kwam al vroeger. Niet erg, heb gewoon wat meegekeken.
Toen was het natuurlijk wachten op de tweede, deze kwamen rond kwart voor zeven. Ondertussen was ik weer met iets heel anders bezig maar ik wist ook dat ik ze moest begeleiden naar de animatie en hun caravan. Zo gezegd, zo gedaan. Na het kijken van de check in, en mogen helpen, mocht ik ze begeleiden. Leuk, want het waren Duitsers. Maar hé, iemand die me goed kent, weet dat ik enkel een paar zinnen Duits kan praten. Ik heb alles op z'n Engels gedaan en dat vonden ze ook prima. Bij de animatie was het lekker rustig dus ik heb gezegd dat ik ze zou opwachten bij de receptietent om ze vervolgens te begeleiden naar hun caravan. (dit doen we normaal niet, maar het was zo rustig dat het wel kon) Ik wist de caravan uit mijn hoofd te liggen en met een grote glimlach en met veel trots leidde ik ze naar hun caravan. Maar wat ik daar toch aantrof, wauw.....
Ik zag een waterval van water vanonder uit de caravan komen, het stroomde eruit alsof het niks was. Ik schrok, maar heb gelijk mijn begeleider vertelt hoe en wat. Hij zou er gelijk aankomen, dus ik had geen reden om in een paniekerige bui te zijn. Toen ik eenmaal besloot om even binnen te kijken, en ja je kunt het wel raden, lag er ook enorm veel water binnen. De gasten grapte wat over '' nu hebben we een eigen zwembad erbij ook '' maar zo grappig vond ik het niet, ik vond het zo erg voor hun.. Zeker omdat het mijn aller eerste gasten waren die ik moest begeleiden, ik schaamde me gewoon voor het feit dat ik dit met hun aantrof.
Leuk is het zeker ja, als mij door het leven gaat, tref je zoiets aan bij je eerste gasten, top!
Gelukkig hebben die gasten een andere caravan gekregen en gaat de camping dit allemaal oplossen. Vind het alsnog vervelend, heb misschien wel een stuk of 10 keer sorry gezegd, maar uiteindelijk kan ik er ook vrij weinig aan veranderen.
Verder komt morgen Christine gelukkig, ben ik niet zo alleen. (wat ik overigens ook niet ben, want ik heb genoeg vrienden gemaakt. Ofja, of ik ze vrienden kan noemen weet ik niet, maar ik kan gewoon normaal met ze praten. ) Dus dát is even positief nieuws.
Ik denk dat ik vandaag maar eens vroeg mijn bed ga opzoeken, morgen om 9 uur receptie uur, dus ja dan moet ik natuurlijk wel aanwezig zijn!
ook ga ik zo eten, heb ik nog niet gedaan.... shame on me.
Ik hoop dat ik morgen wat leukers te vertellen heb, maar dat komt vast wel goed.
De dag begon moeizaam, ik was moe en na een '' are you okay? '' van een jongen van een Engels bedrijf wist ik ook zeker; ja ik ben héél moe. Maar hé, ik moest toch werken, wat ook mijn antwoord tegen hem was. De eerste gasten kwamen vandaag per slotte toch, dus alles moest perfect zijn.
Na het slepen, duwen, trekken en schrobben van al het buiten meubilair had ik eindelijk pauze. Het eten en drinken deed me goed. Vol energie kon ik weer verder. nou ja dat klinkt best wel weer overdreven, ik had gewoon weer genoeg energie om door te gaan.
Ik wist dat de eerste gasten tussen 4 en 8 zouden komen. Maar, één van de twee families kwam al vroeger. Niet erg, heb gewoon wat meegekeken.
Toen was het natuurlijk wachten op de tweede, deze kwamen rond kwart voor zeven. Ondertussen was ik weer met iets heel anders bezig maar ik wist ook dat ik ze moest begeleiden naar de animatie en hun caravan. Zo gezegd, zo gedaan. Na het kijken van de check in, en mogen helpen, mocht ik ze begeleiden. Leuk, want het waren Duitsers. Maar hé, iemand die me goed kent, weet dat ik enkel een paar zinnen Duits kan praten. Ik heb alles op z'n Engels gedaan en dat vonden ze ook prima. Bij de animatie was het lekker rustig dus ik heb gezegd dat ik ze zou opwachten bij de receptietent om ze vervolgens te begeleiden naar hun caravan. (dit doen we normaal niet, maar het was zo rustig dat het wel kon) Ik wist de caravan uit mijn hoofd te liggen en met een grote glimlach en met veel trots leidde ik ze naar hun caravan. Maar wat ik daar toch aantrof, wauw.....
Ik zag een waterval van water vanonder uit de caravan komen, het stroomde eruit alsof het niks was. Ik schrok, maar heb gelijk mijn begeleider vertelt hoe en wat. Hij zou er gelijk aankomen, dus ik had geen reden om in een paniekerige bui te zijn. Toen ik eenmaal besloot om even binnen te kijken, en ja je kunt het wel raden, lag er ook enorm veel water binnen. De gasten grapte wat over '' nu hebben we een eigen zwembad erbij ook '' maar zo grappig vond ik het niet, ik vond het zo erg voor hun.. Zeker omdat het mijn aller eerste gasten waren die ik moest begeleiden, ik schaamde me gewoon voor het feit dat ik dit met hun aantrof.
Leuk is het zeker ja, als mij door het leven gaat, tref je zoiets aan bij je eerste gasten, top!
Gelukkig hebben die gasten een andere caravan gekregen en gaat de camping dit allemaal oplossen. Vind het alsnog vervelend, heb misschien wel een stuk of 10 keer sorry gezegd, maar uiteindelijk kan ik er ook vrij weinig aan veranderen.
Verder komt morgen Christine gelukkig, ben ik niet zo alleen. (wat ik overigens ook niet ben, want ik heb genoeg vrienden gemaakt. Ofja, of ik ze vrienden kan noemen weet ik niet, maar ik kan gewoon normaal met ze praten. ) Dus dát is even positief nieuws.
Ik denk dat ik vandaag maar eens vroeg mijn bed ga opzoeken, morgen om 9 uur receptie uur, dus ja dan moet ik natuurlijk wel aanwezig zijn!
ook ga ik zo eten, heb ik nog niet gedaan.... shame on me.
Ik hoop dat ik morgen wat leukers te vertellen heb, maar dat komt vast wel goed.
-
18 April 2014 - 20:35
Arno:
Whahahahahahahahahahaha, kan alleen maar jou overkomen. En geloof mij maar het zal nog wel een keer of... gebeuren. Jij en duits het was maar goed dat die mensen enig Engels konden.
Fijn voor jou dat morgen Christine komt met twee is het toch een beetje gezelliger. -
18 April 2014 - 21:39
Gerrie:
Hihi. Volgens mij moet ik ton sturen. Het is weer vrijdag en dan gaat er bij jou wel eens iets mis. Ik dacht niet dat je Frans zo goed was.heb translate erop los gelaten. Tres bien. Fijn dat je ons zo goed op de hoogte houd.
Morgenavond kun je lekker met Christine op avontuur. Geniet ervan.
XXX. -
19 April 2014 - 08:11
Thea:
Goed opgelost meissie!
Ik weet zeker dat die Duitsers zeer tevreden waren hoe jij dit opgelost had.
En ze zich zeker warm onthaalt voelde.(ondanks dar koud zwembad in hun caravan)
Ga zo door en have fun!
Groetjes Thea -
19 April 2014 - 18:54
Oma:
goed verslag probleem goed opgelost.
beter een keer teveel sorry zeggen dan een keer te weinig.
en dan dat zwembad .kan gebeuren was jou schuld niet.
nu is weekend en je huisgenoot is gearriveerd dus het zal gezellig worden
groetjes doeiiiiiiiiiiii -
22 April 2014 - 13:49
Shirley:
Dat is even slikken als je de waterige boel aantreft. Maar je hebt je hoofd koel gehouden en dat siert je! Ga zo door
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
